Zbliżała się jedenasta wieczór. Inspektor Torwan szedł ulicą. Nagle, gdzieś w kamienicy którą właśnie mijał, odezwały sie dwa strzały.
Kilka okien przedtem juz wygaszonych, zaświeciło się. Inspektor wszedł do bramy, gdzie natknął się na przestraszoną dozorczynię. - Zdaje się, że to u pana Kowara, an trzecim piętrze - powiedziała. Inspektor pobiegł schodami, mijając pouchylane drzwi, z których wyglądali lokatorzy w piżamach. Zanim zdążył zadzwonić do drzwi Kowara, otworzyły się one i przed inspektorem stanął wysoki mężczyzna. - Kowar nie żyje - powiedział. - Zastrzeliłem go w obronie własnego życia. Nazywam się Tretner. Inspektor stwierdził, że Kowar zginął od kuli w czoło. Tretner zeznał: - Mieliśmy ze sobą interesy i dzisiaj wypadał termin kwartalnego rozliczenia. W tym celu tu przyszedłem. Kowar był podenerwowany. Zaczął sie awanturować o rozdział zysku, w pewnym momencie wyjął pistolet i strzelił do mnie, ale trafił tylko w kapelusz i kula poszła w otwarte okno - to rzekłszy pokazał swój kapelusz z jednym okrągłym otworkiem. - Celował do mnie po raz drugi, więc musiałem sie bronić. Wyjąłem swój pistolet i strzeliłem, to wszystko. Inspektor stwierdził, że nieboszczyk trzyma w ręku pistolet, z którego wystrzelono jedną kulę. Skontatowawszy to , powiedział do Tretnera: - To nieprawda, że strelał pan we własnej obronie, odwrotnie, działał pan z premedytacją, przychodząc tu z dwoma pistoletami, z których jeden, po fakcie, włożył pan do ręki zabitemu. Skąd to wywnioskował?
