Ostrze sztyletu było długie i zakończone szpicem wyostrzonym jak igła.
Inspektor Makowski, obejrzawszy broń której dotykał z nawyższą ostroznością, zwrócił się do pana Hofera w te słowa:-Zrekapitulujmy. Był pan w swoim gabinecie, gdy otworzyły się drzwi i wszedł nieznany panu mężczyzna. Bez słowa wyjął ten sztylet, na którym zresztą figurują jego odciski palców i rzucił nim w pana, chybiając o włos. Wówczaspan zerwał się na równe nogi i chwycił pan kryształową popielniczkę stojącą na biurku, dla obrony...- Tak było - potwierdził Hofer. -Sztylet otarł sie niemal o mnie i trafił w marmurową okładzinę kominka. Widaćwyraźnie dziurke wybitą przez szpic sztyletu i wokół tego punktu odłupanie marmuru. Napastnik podbiegł do kominkai schylił sie po sztylet leżący na podłodze chcąc najwyraźniej ponowić atak. Musiałem się bronić. Szybko chwyciłempopielniczkę i uderzyłem go w feworze walki tak mocno że go zabiłem, ale to w obronie własnej. Zaraz po tym, kiedyzdałem sobie sprawa co zaszło, pobiegłem zadzwnić po policję. -Twierdzi pan stanowczo, ze nigdy wcześniej nie wdziałpan tego człowieka? - spytał inspektor. -Stanowczo!!! I zupełnie nie domyślam się przyczyny napadu. Na co inspektorodparł: -Trudno mi przyjąć pana zeznanie za wiarygodne. Według mnie miał pan powód do zabicia tego człowiekai zrobiłpan to z rozmysłem, a nie w obronie koniecznej. => NA JAKIEJ PODSTAWIE ???
